Po półrocznym vacatio legis, wchodzi w życie uchwalona w listopadzie 2018 r. ustawa o dokumentach publicznych.
Celem aktu jest budowa spójnego systemu bezpieczeństwa tzw. dokumentów publicznych, podzielonych w ustawie na trzy kategorie. Pierwsza kategoria uwzględnia dokumenty najistotniejsze, takie jak dowody osobiste, paszporty, prawa jazdy czy tytułu wykonawcze wydawane przez sądy. Do drugiej przyporządkowano dokumenty istotne dla bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, w tym dotyczące broni, przewozu niebezpiecznych towarów, a także potwierdzające posiadanie wyższego i specjalistycznego wykształcenia. W trzeciej kategorii znalazły się inne dokumenty mające wpływ na bezpieczeństwo obrotu gospodarczego i prawnego nieuwzględnione we wcześniejszych przepisach.
Ustawa wprowadza kompleksowe regulacje dotyczące m.in. sposobu opracowywania wzorów, wytwarzania oraz przechowywania dokumentów i ich blankietów. Powołuje również specjalną Komisję przy ministrze właściwym do spraw wewnętrznych oraz wprowadza Rejestr Dokumentów Publicznych.
Największe zainteresowanie w toku uchwalania ustawy wzbudził przepis karny zawarty w art. 58 ustawy: „ Kto wytwarza, oferuje, zbywa lub przechowuje w celu zbycia replikę dokumentu publicznego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Wyrażono wiele opinii, że takie rozwiązanie będzie w praktyce oznaczać koniec kserowania dokumentów, często praktykowanego np. przy wypożyczaniu sprzętu rekreacyjnego. Choć MSWiA wydało komunikat, w którym zaprzeczyło, jakoby ustawa miała regulować kwestię pozyskiwania danych osobowych na skutek kopiowania dokumentów, wątpliwości usunie ostatecznie stosowanie nowych przepisów w praktyce. Warto zaznaczyć, że wykonywanie kserokopii dokumentów tożsamości może również zostać uznane za niezgodne z przepisami w zakresie przetwarzania danych osobowych przez UODO.
Ustawa wchodzi w życie w dniu 12 lipca 2019 r.
Autor: Julia Wróbel
