W dniu 6 grudnia 2017 r., na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt ustawy zmieniającej ustawę Prawo własności przemysłowej. Zmiany w polskim porządku prawnym podyktowane są m.in., koniecznością implementacji przepisów unijnych wynikających z nowej dyrektywy odnoszącej się do znaków towarowych nr 2015/2436 (termin na jej transpozycję kończy się 14 stycznia 2019 r.). Projekt zawiera również szereg przepisów dostosowujących polski system ochrony patentowej do Konwencji o patencie europejskim „EPC” oraz dużo starszego Układu o współpracy patentowej z 1970 r. „PCT”. W projekcie nowelizacji znalazły się też zmiany mające na celu usprawnienie postępowania spornego oraz sprzeciwowego przed UPRP.
Jedną z istotnych zmian w ramach ochrony wynalazków jest nowelizacja art. 47 p.w.p., która wprowadza tzw. poszukiwanie typu międzynarodowego. Instytucja odnosi się do art. 15 ust. 5 PCT i umożliwia przeprowadzenie tego typu poszukiwania w odniesieniu do zgłoszenia krajowego. Dzięki temu rozwiązaniu zgłaszający w stosunkowo wczesnej fazie postępowania będzie mógł uzyskać szczegółowe informacje dot. stanu techniki i podjąć decyzję o ewentualnym staraniu się o ochronę patentową swojego wynalazku w innych państwach w ramach systemu PCT. Zmiana koresponduje z powstaniem Wyszehradzkiego Instytutu Patentowego (WIP), który obok Europejskiej Urzędu Patentowego działa jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań.
Najistotniejsze zmiany dotyczą jednak ochrony znaków towarowych. Skutkiem konieczności dostosowania p.w.p. do dyrektywy 2015/2436 jest m.in. zmiana definicji znaku towarowego. Usunięto bowiem wymóg graficznej przedstawialności znaków, zgodnie z nowelizowanym przepisem znakiem towarowym będzie mogło być każde oznaczenie, jeżeli będzie umożliwiało odróżnienie towarów jednego przedsiębiorcy od towarów innego przedsiębiorcy i będzie możliwe przedstawienie tego znaku w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu ochrony udzielonej na ten znak. Warto przypomnieć, iż cechy jakimi musi charakteryzować się zgłoszone oznaczenie zostały wcześniej doprecyzowane w wyroku Trybunału w sprawie C-273/00 Sieckmann.
Zaproponowane zmiany poprawiają pozycję nabywców znaków towarowych oraz licencjobiorców. Za art. 22 dyrektywy, w treści znowelizowanego art. 162 p.w.p. usunięto dotychczasowe ograniczenie odnoszące się do zbycia znaku dla części towarów i usług. Zgodnie natomiast z nową treścią art. 163, licencjobiorca – o ile umowa licencyjna nie będzie stanowiła inaczej – będzie mógł za zgodą uprawnionego wystąpić z powództwem o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy. Dotychczas takie uprawnienie w zakresie praw krajowych przysługiwało licencjobiorcy wyłącznemu i to pod warunkiem wpisu licencji do rejestru.
Długo wyczekiwaną zmianą jest nowelizacja przepisów odnoszących się do tzw. roszczenia informacyjnego (dotychczasowy art. 286(1) ust. 1 pkt 2 p.w.p.). W dodanym art. 286(2) uwzględniono krytykowany od dawna brak uzależniania możliwości udzielenia informacji od udowodnienia faktu naruszenia prawa wyłącznego oraz obowiązku wytoczenia procesu, gdy uprawniony wystąpił z żądaniem udzielenia informacji przed wniesieniem powództwa.
Projekt przewiduje szereg innych istotny zmian. Głębokiej nowelizacji podano także instytucję znaków wspólnych. Z projektem można zapoznać się na stronie Rządowego Centrum Legislacji, pod linkiem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12305951/katalog/12475890#12475890.
